
تراژدی تاریخی که دیشب بر سر ونزوئلا آوار شد!
ورزش سه: اولین شکست ونزوئلا در ماتورین در مرحله انتخابی رقابتهای جام جهانی ۲۰۲۶ در بدترین زمان ممکن رقم خورد. پس از آنکه وینوتینتو دو بار نزدیک بود صعود به جام جهانی را جشن بگیرد، واقعیت این بار سختتر از همیشه بر تیمی فرود آمد که پس از ۷۰۰ روز مبارزه بیوقفه یکی از سنگینترین مجازاتهای ممکن را دریافت کرد.
ونزوئلا بدون هیچ تردیدی با وجود این که میدانست حتی با یک تساوی هم شانس خوبی برای رسیدن به پلیآف دارد، با تمام توان و با هدف گلزنی وارد میدان شد. همین ذهنیت، همراه با درخشش تلاسکو سگویا، کافی بود تا این بازیکن اینترمیامی تیمش را در دقیقه سوم پیش بیندازد. او پس از دریافت توپ در محوطه جریمه، با شوتی قدرتمند توپ را به طاق دروازه حریف کوبید.
شادی در استادیو مونیومنتال ده ماتورین دیری نپایید. تنها هفت دقیقه پس از گل سگویا بود که یری مینا با ضربه سری سهمگین روی یک کرنر بازی را مساوی کرد. این مدافع کالیاری ارسال درخشان خامس رودریگز را به طاق دروازه کوبید. ونزوئلا دوباره به نقطه آغاز بازگشت.
خدایان فوتبال خواستند که این مسابقه همچنان هیجانانگیز بماند، در بزرگترین شب فوتبال ونزوئلا. در دقیقه ۱۲، تقریباً در همان حمله بعد از گل تساوی، دروازهبان روی یک ارسال دچار اشتباه شد و نتوانست توپ را مهار کند. خوزف مارتینز چون همیشه باهوشترین بازیکن زمین بود و با ضربهای ظریف توپ را وارد دروازه کرد. دروازهبان کلمبیا تنها چند سانتیمتر با مهار توپ فاصله داشت اما بازبینی تایید کرد که توپ به طور کامل از خط عبور کرده است.
دقایق بعدی کمی آرامتر گذشت، در حالی که ونزوئلا جلو بود. در دقیقه ۳۸، مارتینز که مصمم بود قهرمان این شب شود، نزدیک بود یک اثر هنری واقعی خلق کند. این مهاجم ونزوئلا بر فراز آسمان ایالت موناقاس اوج گرفت و با قیچی برگردانی دیدنی، ضربهای روانه دروازه کلمبیا کرد که به تیر افقی برخورد کرد و صدای آن در ورزشگاه پیچید.
با وجود زمان اندک باقی مانده، نیمه اول همچنان دو خبر بد برای میزبان به همراه داشت: اول، دریافت گل تساوی از لوئیس سوارز. مهاجم کلمبیا پس از استفاده از یک توپ رها شده در محوطه جریمه گلزنی کرد، اشتباهی که تیم باتیستا بهای سنگینی برای آن پرداخت. چند دقیقه بعد، خبر پیش افتادن بولیوی مقابل برزیل، ونزوئلا را در نیمه دوم نیازمند سه امتیاز کرد.
شروع نیمه دوم طوفانی از احساسات را برای ونزوئلا به همراه آورد و کاری دشوار پیش رویش گذاشت، چرا که برای اولین بار پس از ماهها، رویای جام جهانی از دستشان خارج شد. اما این پایان ماجرا نبود و دو ضربه سنگین دیگر از لوئیس سوارز و دو گل تماشایی از مهاجم اسپورتینگ لیسبون، ونزوئلا را به طور کامل از پا انداخت.
در تلاش ناامیدانه تیم میزبان برای جلوگیری از اولین شکست در ماتورین و بازپسگیری جایگاهش در مرحله پلیآف، چهارمین گل لوئیس سوارز برقآسا به ثمر رسید. نتیجه ۲-۵ شد و تنها امید، پیروزی برزیل بود اما چنین اتفاقی هرگز رخ نداد.
پانزده دقیقه مانده به پایان، سالومون روندون اختلاف را کاهش داد تا کورسویی از امید در بازگشت ناامیدانه ایجاد کند، امیدی که بسیاری به آن باور نداشتند. تنها دو دقیقه بعد، ضربه سخت دیگری و پایان کار: جان کوردوبا گل ششم کلمبیا را زد و در شبی کابوسوار برای هواداران ونزوئلا، واقعیتی تلخ رقم خورد، واقعیت دردناکی که مانند کسی بود که دو سال شنا میکند و درست در نزدیکی ساحل غرق میشود.
ونزوئلا پس از ۱۸ دور و مبارزهای بدون وقفه به پلیآف نرسید، در حالی که بولیوی رسید. حالا تقریباً پنج سال زمان و کار فراوان در پیش است تا دوباره بتوانند رویای جام جهانی را که ونزوئلاییها تا نوک انگشتانشان لمس کرده بودند، زنده کنند.