اینترنت و معضل همیشگی!

این در حالی است که همزمان با شروع جنگ ایران و اسرائیل، محدودیت‌ها شدیدتر و با پایان جنگ هم کاملا رفع نشد. اختلال‌های گسترده در جی‌پی‌اس، کاهش محسوس سرعت اینترنت، و قطع آنتن‌دهی هنگام قطعی برق، همگی نشانه‌هایی از وضعیتی است که به گلایه و نارضایتی عمومی دامن زده است. نگاهی به واکنش‌ها در شبکه‌های اجتماعی، که بی‌تردید بخشی از جامعه را نمایندگی می‌کنند، نشان می‌دهد که انتظار برای رفع محدودیت‌ها همچنان زنده و پررنگ است.

 استدلال‌های امنیتی و ابهام در رضایت عمومی

به گزارش روز نو مقام‌های دولتی می‌گویند مسائل امنیتی و تهدیدات خارجی، ضرورت ایجاد محدودیت را توجیه می‌کند. بعد از وزیر ارتباطات که چندی قبل صراحتا، اختلال گسترده در سامانه‌های موقعیت‌یاب را ناشی از ملاحظات امنیتی دانسته بود؛ محمدجعفر قائم‌پناه، معاون اجرایی پزشکیان در گفت‌و‌گو با ایرنا گفته: «مردم وقتی ببینند دشمن از اینترنت سوءاستفاده می‌کند و به کشورشان تجاوز کرده و این پدیده محملی برای جاسوسی است، می‌پذیرند اینترنت برای مدت مشخصی محدود شود.» او همچنین از گزارشی خبر داده که فیلترشکن‌ها را یکی از عوامل نفوذ و جاسوسی معرفی کرده است.

اما پرسش مهم اینجاست که مردم دقیقاً چگونه و بر اساس کدام نظرسنجی چنین پذیرشی را نشان داده‌اند؟ در شرایطی که بسیاری از شهروندان حتی برای فعالیت‌های روزمره، آموزشی، کاری و درمانی به اینترنت نیاز دارند، تصور «رضایت عمومی» بدون شواهد شفاف، نمی‌تواند مبنای قانع‌کننده‌ای باشد.

مطالبه جامعه؛ رفع محدودیت و بازگشت به اینترنت پایدار

در شرایط فعلی، مشکلات زیرساختی اینترنت، از اختلال در مسیریابی و جی‌پی‌اس تا کندی‌های مکرر، به مانعی برای کسب‌وکار، آموزش و حتی زندگی روزمره مردم تبدیل شده است. مسئله، فقط دسترسی به پلتفرم‌های خارجی نیست؛ بلکه اعتماد عمومی به کارآمدی دولت در پاسخ به نیاز‌های فوری شهروندان است.

انتظار عمومی روشن است: دولت پزشکیان باید هرچه سریع‌تر گام‌های عملی برای رفع محدودیت‌ها، تقویت زیرساخت‌ها و بازگرداندن اعتماد به فضای آنلاین بردارد. تداوم وضعیت موجود نه‌تنها از منظر توسعه اقتصادی و اجتماعی زیان‌بار است، بلکه شکاف میان جامعه و تصمیم‌گیران را نیز عمیق‌تر می‌کند.