
خدا را شکر کاپیتان استقلال از بچگی عاشق سپاهان نبود!

کاپیتان استقلال بالاخره بعد از بیش از یک دهه دل از پیراهن آبی کند و راهی اصفهان شد.
اتفاقی که لااقل در سالهای اخیر یکی دوبار تا آستانه وقوع رفت و هر بار دقیقه ۹۰ وتو شد تا سید بماند. جالب اینکه او بعد از فصلی درخشان در آسیا و لیگ و با قهرمانی جام حذفی از استقلال کنار گذاشته شد! آن هم در حالی که تیم دروازهبان نداشت و هنوز هم ندارد و از آن جالبتر این اتفاق به خواست سرمربی جدید نبود و به شهادت خانم «شجاعی»، سید در هیئت مدیره برای ماندن رای نیاورد! هیئت مدیره ای که هیچ کدام سابقه فوتبالیست بودن یا مربیگری ندارند!
اما به رسم موجود در فوتبال مدرن دنیا -درست مثل رسم تونل برای تازه وارد- سید پس از اولین حضور عمومی در تمرین تیم جدید، با تلویزیون باشگاه سپاهان مصاحبه و حرفهایی زد که مرور این قسمت از حرفهای او جالب است؛
«هر زمان در راهروی نقشجهان حضور داشتیم، به این فکر میکردیم که سپاهان چقدر حرفهای است و باشگاه چقدر برای بازیکنان گذشته خود ارزش قائل است؛ امیدوارم بتوانم برای این باشگاه مثمر ثمر باشم. خیلی خوشحالم که در باشگاه بزرگ سپاهان هستم؛ در دوره قبلی حضور آقا محرم (نویدکیا) هم قرار بود به سپاهان بیایم اما قسمت نشد.»
باز خدا را شکر که سید مثل اغلب جابجاییها در فوتبال ایران نگفت که از بچگی عاشق سپاهان بوده و همیشه دوست داشته این پیراهن را به تن کند! او از یک راز پرده برداشت که در نوبت قبلی حضور محرم نوید کیا نزدیک بوده به سپاهان بیاید که ثابت میکند اخبار آن موقع رسانهها کاملاً درست بود و این دیگران بودند که با تکذیب، دروغ میگفتند!
در فوتبال حرفهای این جابجاییها کاملاً طبیعی است و ما هم باید یک روز -دیر یا زود- بپذیریم که بازیکن و مربی حق دارند به بهترین پیشنهاد برای خود جواب بدهند. دوره طرفداری و تعصب به پیراهن با حرفهای شدن فوتبال و ورود پول به پایان رسید و حالا تعصب، صرفاً برای تماشاگران و هواداران است و بس!