اشتباهی که منجر به قتل شد!

در جریان این ماجرای هولناک دو مرد موتورسوار که صورت خود را با ماسک پوشانده بودند به راننده یک خودروی ۲۰۶ حمله کردند و او را با ضربات متعدد چاقو از پای درآوردند. رسیدگی به موضوع خیلی سریع در دستور کار ماموران جنایی قرار گرفت و در تحقیقات مشخص شد مقتول به نام مجید در لحظه وقوع حادثه در خودروی خود نشسته و منتظر بوده که همسرش از محل کار خود خارج شده تا با هم به خانه بروند.

اما درست در همان لحظه که مجید دنبال همسرش آمده و در دقایقی که منتظر رسیدن او بود قربانی یک جنایت شد. همسر مقتول در نخستین اظهارات خود به ماموران گفت: «همسرم بیشتر روز‌ها در پایان ساعت کاری دنبالم می‌آمد. روز حادثه داشتم از پله‌ها پایین می‌آمدم که از پنجره طبقه دوم دیدم افرادی به او حمله کردند.

وقتی سراسیمه خودم را به داخل خیابان رساندم دیدم که مجید غرق در خون روی زمین افتاده بود و خودروی او نیز خونین بود.» مقتول بعد از حمله ناگهانی از خودروی خود پیاده شده بود، اما بیش از چند قدم توان راه رفتن نداشت و روی زمین افتاده بود.

اولین سرنخ

در تحقیقات جنایی مشخص شد که درست یک هفته قبل از وقوع جنایت مجید با فردی به نام سهیل که یک موزیسین معروف بوده و هم محله‌ای مقتول نیز بود؛ درگیری سختی داشت. در جریان این درگیری سهیل به شدت از مجید کتک خورده بود و حتی مجید شیشه‌های خودروی او را نیز شکسته بود. در حالی که فرضیه جنایت انتقام جویانه قوت گرفته بود سهیل ردیابی شد و به عنوان تنها مظنون پرونده بازداشت شده و تحت تحقیقات قرار گرفت.

سهیل که در ابتدا سعی می‌کرد از بیان حقیقت طفره برود، وقتی خود را در بن‌بست اطلاعاتی گرفتار دید لب به بیان حقیقت گشود و پرده از راز جنایت برداشت. سهیل در تشریح ماجرا گفت: «مدتی قبل مجید سراغم آمد. او به ارتباط من و همسرش شک کرده بود، اما من به او گفتم ارتباطی بین ما نبوده است.

مجید خشمگین بود و از حرف‌های خودش دست برنمی‌داشت. او من را به باد کتک گرفت و شیشه‌های خودروی من را خرد کرد. بعد از این حادثه من خیلی ناراحت و عصبانی بودم و می‌خواستم هر طور شده مجید را گوشمالی دهم.» سهیل ادامه داد: «آن روز با حالتی آشفته و سراسیمه سراغ پسرعمویم به نام فرشاد رفتم. من و فرشاد همیشه خیلی با هم صمیمی بودیم. همه حرف‌هایم را به او می‌زدم و او برادرانه کمکم می‌کرد.

فرشاد در منطقه چهاردانگه یک کارگاه چوب بری داشت. به کارگاه او رفتم و وقتی من را با آن سر و وضع دید خیلی ناراحت شد. موضوع را برایش تعریف کردم و گفت دو نفر از بچه محل‌هایشان را می‌شناسد که به خاطر پول هر کاری می‌کنند. گفت با آنها حرف می‌زند تا بلایی سر مجید بیاورند که برایش درس عبرت شود. فرشاد با آنها حرف زد و آنها در قبال دریافت ۱۲ هزار دلار روز حادثه سر راه مجید رفته و به او چاقو زدند.»

دستگیری متهمان

با اطلاعاتی که سهیل در اختیار ماموران قرار داد فرشاد و دو جوان موتورسوار نیز بازداشت شدند. با تکمیل تحقیقات در پرونده، متهمان در شعبه دهم دادگاه کیفری یک استان تهران پای میز محاکمه رفتند. در این جلسه با توجه به اینکه ولی دم فرزند صغیر مقتول است معاون قوه به دلیل وقوع جنایت در روز روشن و در ملأعام از طرف ولی دم تقاضای قصاص متهمان را کرد.

این در حالی بود که سهیل و فرشاد به معاونت در قتل و دو موتورسوار به مشارکت در قتل متهم شدند. در ابتدا یکی از دو موتورسوار به دفاع برخاست و گفت: «فرشاد به من و دوستم پیشنهاد پول داد و ما قبول کردیم به مجید چاقو بزنیم، اما قصدمان کشتن نبود.» دوست او نیز اعتراف کرد: «چند ضربه زدم، ولی قصدم قتل نبود؛ ما فقط قرار بود مجید را بترسانیم.» فرشاد نیز پذیرفت که با معرفی قاتلان به سهیل، معاونت در این جنایت داشته است، اما ادعا کرد قرار نبود در این ماجرا کسی کشته شود و فقط می‌خواستند مجید را تنبیه کنند.

در آخر سهیل در جایگاه دفاع حاضر شد و گفت: «قصدم هرگز مرگ مجید نبوده و اکنون با عذاب وجدان عمیق زندگی می‌کند. من مدتی قبل با همسرش مراوده مالی داشتم، اما او باور نمی‌کرد که ارتباط ما فقط مالی بوده و برای همین به من خسارت بدنی و مالی وارد کرد. پشیمانم و تقاضای تخفیف در مجازات دارم.»

قضات دادگاه بعد از محاکمه، فرشاد و سهیل را به حبس و دو موتورسوار را به قصاص محکوم کردند. وکیل اولیای دم نیز اظهار داشت تفاضل دیه برای اجرای حکم هر دو قاتل پرداخت خواهد شد. رای صادر شده بعد از تائید از سوی دیوانعالی کشور به مرحله اجرا درآمد، اما درست زمانی که متهمان در یک قدمی چوبه‌دار قرار داشتند توانستند با پرداخت وجه‌المصالحه رضایت اولیای دم را جلب کرده و از قصاص رهایی یافتند.