یک رئیس جمهور و این همه دستور!

روزنو :با حرف و شعار دادن یک خانواده دو نفره را نمی‌شود اداره کرد چه برسد به کشور! کشوری که اقتصادش وابسته هزار و یک مشکل دارد.

مصطفی داننده- سید ابراهیم رئیسی از زمانی که به کرسی ریاست قوه مجریه تکیه زده است، برای بهتر شدن شرایط مردم و کشور دستوراتی را داده است که نظر شما را به آنها جلب می‌کنم:

*رئیسی دستور داد که حقوق کارگران به موقع باشد!

*دستور رئیسی برای پرداخت وام‌های زیر ۱۰۰ میلیون تومان بدون ضامن

*دستور فوری و مهم رئیسی درباره قیمت دلار و دخالت‌ها و دسیسه‌های سودجویانه برای برهم زدن ثبات بازار ارز،

*رئیسی: قاطعانه مانع افزایش قیمت کالاها شوید

*دستور ۸ ماده ای رئیسی به خودروسازان

*دستور رئیسی برای ریشه کنی و رفع فقر مطلق

*رئیس جمهور: هیچ کارفرمایی حق ندارد در پرداخت منظم حقوق تعلل کند

به نظر شما این دستورها توانسته‌اند مشکلات اقتصادی کشور را حل کنند؟ آیا بعد از این سخنان رئیس جمهور، مردم احساس خوشبختی کردند؟

تقریبا هیچ‌کدام از این دستورها عملیاتی نشده است و آش همان آش است و کاسه همان کاسه. همین امروز قیمت خودرو به جایی رسیده است که پراید برای بعضی از خانواده‌ها تبدیل به یک رویا شده است. اجاره خانه‌ها به حدی بالا رسیده است که مردمان کاسه چه کنم، چه کنم دست گرفته‌اند.

در هیچ کجای دنیا وضعیت اقتصاد با دستور درست نشده است که اگر اینگونه بود الان وضعیت ونزوئلا این همه درام نبود. اقتصاد با تصمیم‌های درست و سیاست‌های کاربردی به وضعیت مطلوب می‌‍رسد.

یکی از این تصمیم‌ها احیای دوباره برجام است. وضعیت اقتصادی کشور نشان می‌دهد که بازار منتظر نتایج وین است و با هر خبر منفی از پشت میز مذاکره، حال بازار ایران بد و بدتر می‌شود.

با حرف و شعار دادن یک خانواده دو نفره را نمی‌شود اداره کرد چه برسد به کشور! کشوری که اقتصادش وابسته هزار و یک مشکل دارد.

تیم اقتصادی دولت و البته خود رئیس جمهور، هنوز فکر می‌کنند حسن روحانی در اریکه قدرت است و آنها در شبکه‌های اجتماعی و البته تلویزیون درحال سخنرانی و پست گذاشتن هستند و فراموش کرده‌اند که کار دست خودشان است و تمام حرف‌هایی را که در گذشته و حال زده‌اند باید اجرایی کنند.

البته به نظر می‌رسد ادبیات رییسی در حال و هوای چهل سال خدمت و مدیریت در دستگاه قضایی مانده است. آنجا کار با باید و نبایدها انجام می‌شد اما در دولت و سیاست اگر کار به باید و نباید انجام می‌شد نیاز به علوم سیاسی و دیپلماسی و هزار ریزه کاری دیگر نبود.

رئیس جمهور هر روز در حال گلایه از وضع موجود است، به خدا که ما مردم بهتر از همه از مشکلات آگاه هستیم و شاکی، بهتر است به جای شکوایه، رفع مشکل شود.

اگر می‌شد با دستور دادن و حرف زدن وضع کشور به سامان می‌شد که ما الان رتبه یک جهان بودیم و حتی بیشتر از برزیل قهرمان جام جهانی شده بودیم اما صد حیف که «به عمل کار بر آید به سخندانی نیست!»

باید نشست و منتظر ماند و دید بالاخره فصل عمل به دولت رئیسی می‌رسد یا خیر.