
پل پیلار، عضو ارشد سابق سیا: آمریکا اگر به دنبال گفتوگوی گسترده با ایران است بهتر است به برجام بازگردد
یکی از محورهای اصلی سیاست خارجی جو بایدن در روزهای انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، برقراری ارتباط و تنشزدایی با جمهوری اسلامی ایران و برگشت به برجام بود. توافقی که دونالد ترامپ به طور یکطرفه از آن خارج شد و با اینکار تنش و تشنج را در منطقه خاورمیانه به اوج رساند. تمایل بایدن به بازگشت به این توافق اما تردیدهای زیادی را در ایالات متحده آمریکا به وجود آورده است. در شرایطی که بسیاری از کارشناسان بازگشت به توافق هستهای با جمهوری اسلامی را بهترین سیاست برای ایجاد آرامش در منطقه- و حتی تا حدی در جهان- میدانند، در میان مشاوران بایدن کسانی هم هستند که به او گفتهاند به جای بازگشت سریع به برجام، فشار حداکثری ترامپ بر جمهوری اسلامی ایران را ادامه دهد تا بتواند این کشور را با تغییر برجام و گنجاندن بند مذاکرات موشکی در آن راضی کند. در این میان، اما، گروه دیگری نیز هستند که عقیده دارند دل بستن به تحریمهای ترامپ علیه جمهوری اسلامی ایران به عنوان “اهرم فشار” کارایی ندارد (و اگر کارایی داشت خود ترامپ میتوانست از این سیاست بهرهمند شود) و تنها راهی که جو بایدن پیش رو دارد دادن امتیاز در برابر امنیت جمعی منطقهای است.
به گزارش روز نو : از اسرائیل هیوم؛ با اینکه جو بایدن در گفتهها و وعدههایش مبنی بر بازگشت به توافق برجام و انجام مذاکره با جمهوری اسلامی ایران جدی است، اما چند نفر از مشاورانش سعی دارند او را متقاعد کنند از رویکرد دیگری در قبال جمهوری اسلامی ایران استفاده کند. این گروه از بایدن میخواهند سیاست فشار حداکثری دولت ترامپ را در قبال جمهوری اسلامی ایران حفظ کند و مدام یادآوری میکنند که اتخاذ لحن آشتیجویانه در مقابل ایران نتیجه معکوس به بار خواهد آورد.
این گروه از مشاورین که به رغم تعلق به اردوگاه دموکراتها اما قایل به موفقیت دولت جمهوریخواه دونالد ترامپ در اجرای سیاست فشار حداکثری علیه جمهوری اسلامی هستند؛ به جو بایدن گفتهاند که بازگشت سریع به توافق هستهای سال ۲۰۱۵ موسوم به برجام اشتباه است و باید پیش از این کار از تحریمهای سخت دولت ترامپ به عنوان اهرم فشاری برای مجبور کردن جمهوری اسلامی به اصلاح توافق هستهای استفاده کرد. خواستهای که تناقضی روشن با سیاستهای اعلامی جو بایدن در کمپین انتخاباتیاش دارد و در واقع ادامه همان راه شکستخوردهای است که دونالد ترامپ در سالهای گذشته برای کشاندن ایران پای میز مذاکره و گنجاندن بندهایی درباره رفتار منطقهای و برنامه موشکی ایران در برجام اتخاذ کرده بود. همین هم باعث شده عدهای از دموکراتها بابت زمزمههای موجود درباره چنین تصمیمی بایدن را زیر بار انتقاد و اعتراض قرار دهند که به شعارهای خود پشت کرده و در حال ادامه دادن همان مسیری است که چهار سال ریاست جمهوری ترامپ بیفایده بودنش را اثبات کرده است.
اسرائیل هیوم در ادامه یادداشت گفته این احتمال وجود دارد که جو بایدن بخواهد بین این دو رویکرد تعادل برقرار کند- که به این معنا خواهد بود که بازگشت سریع آمریکا به توافق برجام صورت نخواهد گرفت، اما در عین حال دولت دموکرات جو بایدن تلاش خواهد کرد حسننیت خود را به جمهوری اسلامی ایران نشان داده و این کشور را به انجام تغییراتی در توافق ترغیب کند.
نگاهی دیگر
اما در این میان عدهای هستند که نظراتی کاملا برعکس آن گروه از مشاوران بایدن دارند و بر این باورند که ناکارامدی تحریمهای ترامپ علیه جمهوری اسلامی ایران ثابت شده و جو بایدن به جای دل بستن به این نوع روشهای عقبمانده و شکستخورده باید تمرکزش را بر این هدف استوار کند که با اعطای امتیازاتی به ایران این کشور را به محافظت از امنیت جمعی منطقه خلیج فارس و خاورمیانه ترغیب کند.
یکی از کسانی که در روزهای اخیر این باور را در رسانهها مطرح کردهاند، پل پیلار بوده، عضو ارشد سابق سازمان سیا که در نشریه ” ریسپانسیبل استیتکرفت” نوشته:
با شکست چندجانبه سیاست «اعمال فشار حداکثری» دولت دونالد ترامپ، انتظار می رود دولت منتخب جو بایدن رویکرد موثرتر ایالات متحده در قبال ایران را امکان پذیر کند. بازگشت طرفین به تعهدات برجامی، کاهش ذخایر اورانیوم غنی شده ایران که در واکنش به سیاست های ترامپ به ۱۲ برابر بیشتر از حد مجاز در توافق رسیده را ممکن می سازد. اگر ایالات متحده تلاشی برای نابود کردن تجارت ایران نداشته باشد، ایران هم تمایلی به اقدامات تحریک آمیز نخواهد داشت و روند از بین بردن اعتبار میانه روهای ایران و تقویت محافظه کاران و تندروهای این کشور در پی سیاست های آمریکا پایان خواهد یافت.
پل پیلار با ذکر این نکته که «در آمریکا برخی عقیده دارند بایدن باید از تحریمهای اعمال شده توسط دونالد ترامپ علیه جمهوری اسلامی ایران به عنوان اهرم فشار استفاده کند و ایران را به موافقت با توافقی مطلوبتر از برجام وادار کند»، در ادامه گفته که مخالفت ما با استفاده از فشار حداکثری برای وادار کردن ایران به مذاکره به این دلیل نیست که باور داشته باشیم دنیا در چهار سال گذشته تغییر کرده و بازگشت به روزهای قبل از ورود ترامپ به کاخ سفید ممکن نیست، بلکه به این دلیل است که اگر کسی ایران را بشناسد، قطعا با ما در این موضوع همعقیده خواهد شد که شرایط خاص ایران و عملکرد و نفوذ و تاثیرگذاری بینالمللی این کشور مانع از این میشود که تحریمها به عنوان عامل فشار بر این کشور مورد استفاده قرار گیرند و گرنه اصلا به این نکته قایل نیستیم که یک سیاستی را چون ترامپ انجام داده، باید زیر سوال برد یا از به کار بردنش جلوگیری کرد (در آن صورت فرق ما با دولت ترامپ چه خواهد بود- که به دنبال نابود کردن دستاوردهای اوباما بود؟!).
عضو ارشد سابق سازمان سیا در ادامه یادداشتش با اشاره به اینکه «هدف واقعی دولت ترامپ و به خصوص وزیر خارجه این دولت، مایک پومپئو، از اجرای سیاست فشار حداکثری در قبال ایران تغییر نظام بوده و نه انجام مذاکره برای یک قرارداد بهتر» نوشته که در چنین شرایطی که سایه این چهار سال بر رابطه این دو کشور وجود دارد، ابتدا باید اعتماد میانهروهای ایران را یک بار دیگر به اعتبار سیاستگذاریهای آمریکا و پایبندی این کشور به توافقهایش جلب کرد تا در سایه این امر اهداف دو جانبه هم در مذاکرات قابل حصول باشد. این مقام سیاسی- امنیتی در ادامه میگوید: «آمریکا اگر میخواهد درباره موضوعات گستردهتر با ایران گفتگو کند، باید اول بداند که برای به دست آوردن چیزی باید چیزهای بیشتری بدهد و دوم هم این که برای توافق درباره برخی موضوعات مانند برنامه موشکی و… به جای تلاش برای استفاده از مزایای یک سیاست شکستخورده، باید به تعهدات خود در توافقی که خودش آن را زیر پا گذاشته عمل کند.»
منبع:شفقنا