اورانیوم را در مکان‌های باستانی مخفی کرده‌اند؟
روزنو :«بحث میراث فرهنگی که به میان می‌آید، بخشی از نماد‌های تمدن چند هزارساله ایران هم مطرح می‌شود که ارزش آن غیر قابل انکار است. به نظر می‌رسد دشمن تجاوزگر با تمدن غنی ایران زمین مشکل دارد و به دنبال توسعه فرهنگ غربی و تمدن نداشته غربی خود است.»
میراث جهانی اصفهان این بار بر اساس اظهارات غیر مسئولانه رافائل گروسی، مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی بر سر زبان‌ها افتاد؛ ادعایی که می‌گفت ذخایر اورانیوم در مکان‌های باستانی اصفهان پنهان شده است؟
به گزارش روز نو، نایب رئیس دوم فراکسیون میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی مجلس شورای اسلامی ادعای رافائل گروسی را دروغین خواند و گفت: «رافائل گروسی با گرایشات جهت دار و دروغ‌هایی که می‌گوید عملا زمینه تجاوز به ایران را فراهم کرد و حالا هم دروغی دیگر می‌گوید.»
مصطفی نخعی افزود: «بحث میراث فرهنگی که به میان می‌آید، بخشی از نماد‌های تمدن چند هزارساله ایران هم مطرح می‌شود که ارزش آن غیر قابل انکار است. به نظر می‌رسد دشمن تجاوزگر با تمدن غنی ایران زمین مشکل دارد و به دنبال توسعه فرهنگ غربی و تمدن نداشته غربی خود است.»
نخعی ادامه داد: «میراث جهانی ما در اصفهان به دوران ایران باستان و ایران اسلامی برمی‌گردد و دشمن چشم ندارد این مظاهر را ببیند و دنبال بهانه جویی است. حالا میراث فرهنگی را برای جنگ روانی و توجیه اقدامات کثیف خود هدف قرار داده است.»
محمد جواد ظریف، وزیر امور خارجه پیشین کشور نیز به اظهارات غیرمسئولانه و گزارش جعلی مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی واکنش نشان داد و عنوان کرد: «پس از آن که گروسی با گزارش بی‌اساسش در کشتار بی‌گناهان مشارکت کرد، اکنون با خیال‌بافی بی‌پروایش پیرامون مخفی‌شدن اورانیوم با غنای بالا در اماکن میراث جهانی در اصفهان زمینه‌ساز یک جنایت دیگر شده است. آژانس باید خود را از این ننگ خلاص کند.»
واکنش وزارت میراث فرهنگی به یک اتهام
برای انجام اقدام فوری و موثر از حفاظت از میراث‌فرهنگی و طبیعی ایران در برابر تهدیدات ناشی از تجاوزات نظامی اخیر، نامه‌ای رسمی به امضای سید رضا صالحی‌امیری، وزیر میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی ایران به آدری آزولای، دبیرکل سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو)، ارسال شد. در این نامه با استناد به کنوانسیون ۱۹۵۴ لاهه (حمایت از اموال فرهنگی در زمان جنگ) و کنوانسیون ۱۹۷۲ حمایت از میراث جهانی، بر مسئولیت یونسکو و جامعه بین‌المللی در حفظ میراث فرهنگی کشور تاکید شده‌است.
در بخشی از این نامه آمده است: «بر اساس آمار‌های رسمی، ایران میزبان بیش از ۴۰ هزار اثر ثبت‌شده ملی و ۲۸ پرونده ثبت جهانی شامل بیش از ۱۰۰ مکان تاریخی، طبیعی و فرهنگی است که از جمله آنها می‌توان به کاروانسرا‌های تاریخی ایران (۵۴ کاروانسرای ثبت جهانی)، راه‌آهن سراسری، جنگل‌های هیرکانی، قنات‌های ایرانی و باغ‌های تاریخی اشاره کرد. این آثار که به عنوان میراث مشترک بشریت شناخته می‌شوند، در صورت هرگونه تخریب یا آسیب، نه تنها حافظه تاریخی ایران، بلکه هویت تمدنی جهان را با چالش مواجه خواهند کرد.»
علی دارابی، قائم‌مقام وزیر نیز در یادداشتی، اهمیت حفاظت از میراث فرهنگی در روزگار جنگ را این‌طور بیان کرده‌است: «ایران، قاطعانه اعلام کرده است که میراث‌فرهنگی، نه تنها سند هویت ملّی، بلکه بخشی جدایی‌ناپذیر از حافظه بشری است. ما خواهان اقدام فوری، مؤثر و الزام‌آور از سوی سازمان‌های بین‌المللی و خاصه یونسکو هستیم؛ نه فقط برای پاسداشت فرهنگ ایران، بلکه برای صیانت از میراث مشترک جهانی.»
میراث جهانی چیست؟
میراث جهانی نام پیمان‌نامه‌ای بین‌المللی است که در تاریخ ۱۶ نوامبر سال ۱۹۷۲ به تصویب کنفرانس عمومی یونسکو رسید. بر پایه این کنوانسیون حفاظت از آثار تاریخی، طبیعی و فرهنگی پس از ثبت در عین باقی ماندن در حیطه حاکمیت کشور مربوط، به عهده تمام کشور‌های عضو خواهد بود.
میراث جهانی اصفهان
علاوه بر میدان نقش جهان که طلایه‌دار ثبت میراث جهانی کشور در یونسکو است، باغ ایرانی در کاخ چهلستون اصفهان، مسجد جامع اصفهان، قنات مون، قنات میمه و قنات وزوان و ۹ کاروانسرای امین آباد، مهیار، گز، مرنجاب، گبرآباد، نیستانک، کوهپایه، نوشیروان و شیخعلی خان جزو میراث جهانی اصفهان است.
