این ستاره محبوب استقلال در ایران می‌ماند: این خط و این نشان

 در فصلی که گذشت، تیم فوتبال نساجی شرایط بغرنجی را سپری کرد. این تیم که نیمکتش بین ساکت الهامی – ساوو میلوشوویچ – ساکت الهامی – رضا مهاجری دست به دست شد، کارش به جایی رسید که برای نیفتادن به لیگ یک نیاز به معجزه داشت. آنها باید در هفته ماقبل پایانی منتظر باخت مس رفسنجان می‌نشستند و خودشان هم از پس تراکتور برمی‌آمدند. مس باخت اما نساجی کارش با تساوی تمام شد تا وداعی دراماتیک با لیگ برتر داشته باشد.

نکته مهم برای نساجی این بود که امیدهایش تا آخرین لحظه زنده بود اما در نهایت شرایط به سودشان رقم نخورد.

در تیم پر مهره این فصل نساجی، کوین یامگا مهمترین خریدی به حساب می‌آمد که حضورش انگیزه‌های فراوانی را در قائمشهر ایجاد کرد. او شروعی خوب داشت اما رفته رفته که شرایط نساجی به هم ریخت، او هم دچار افت محسوسی شد.

شاید بدشانسی او در گل نشدن پنالتی مقابل پرسپولیس و اشتباه منجر به تک گل سه امتیازی خیبر خرم آباد، باعث شد تا نام این بازیکن در متن شش امتیاز از دست رفته نساجی در هفته‌های پایانی و سخت شدن بقایشان در لیگ برتر دیده شود.

او خیلی جدی به فکر جبران در سه هفته پایانی افتاد اما نه خودش و نه تیمش کاری از پیش بردند. هرچند یامگا در بازی با تراکتور بعد از مدت‌ها دوباره گلزنی کرد اما دیگر دیر شده بود. در دقیقه 80 وقتی توپ ارسالی عارف رستمی را قطع کرد و به سومین گل نساجی جلوی تراکتور تبدیل کرد، آنقدر برای دوباره ستاره شدنش دیر شده بود که حتی رمق برگرداندن توپ به میانه زمین را هم نداشت.

کار نساجی در لیگ برتر تمام شد و شاید بتوان گفت یامگا از آن بازیکنانی بود که اگر کمی زودتر به خودش آمده بود، می‌توانست در نقش فرشته نجات ظاهر شود. او دو پنالتی مهم در هفته‌های 10 و 26 به ترتیب مقابل مس رفسنجان و پرسپولیس از دست داد. هر دوبازی با برد یک بر صفر حریف تمام شد و اگر کوین، پنالتی‌ها را گل کرده بود، الان برگ برنده بقا در هفته پایانی دست نساجی بود. اوضاع برای او خوب نچرخید.