با «گیاه پالایی» می‌شد جلوی بحران کوهرنگ و شهرکرد را گرفت
انتقال آب برخی مناطق کشور نیز از طریق آب شیرین‌کن‌ها ممکن است هر متر مکعب قریب ۵۰ هزار تومان هزینه داشته باشد، به همین دلیل صرفه و توجیه اقتصادی ندارد.
روزنو :
روز نو :جمال قدوسی استادیار دانشگاه و کارشناس پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری کشور، در اینباره به آفتاب‌نیوز گفت: در منابع آبی مانند چشمه کوهرنگ که حالت کاستیک دارد، چون فیلتراسیون طبیعی وجود ندارد، آلودگی‌ها امکان انتقال به درون آب چشمه را دارند. زمانی که بارندگی اتفاق می‌افتد و یا حتی برف آب می‌شود، ممکن است موادی به آب‌های زیرقشری نفوذ کنند. چه منبع آلودگی انسان ساخت باشد و چه طبیع، راهکار‌های علمی و ساده‌ای وجود دارد که می‌توان در پیش گرفت تا چنین مشکلاتی به وجود نیایید. برای مثال می‌شد، منبع و قسمت تغذیه‌کننده چشمه را مثل همه جای دنیا محصور نماییم. پس از آن می‌توان روی آن پوشش گیاهی ایجاد کرد. این پوشش گیاهی خود به اصطلاح «گیاه پالایی» می‌کند و آلودگی‌ها به صورت طبیعی فیلتر می‌شد.
هیرش سعیدیان: آلودگی چشمه کوهرنگ و بحران بی آبی در شهرکرد با اعتراض شهروندان این ناحیه پرآب ایران، در صدر اخبار کشور قرار گرفته است. مسئولین آبفای دوولت سیزدهم، علت آلودگی را «طبیعی» و ناشی از بارندگی عنوان کرده‌اند. به گفته منتقدان، اظهارات آن‌ها اینگونه به نظر می‌رسد که تلاش دارند تا از خود در این زمینه سلب مسئولیت نمایند. سمت و سوی شعار‌های شهروندان معترض، اما مسئولین را نشانه گرفته است. در حال حاضر کیسه‌های پلاستیکی آب با آرم آبفا در میان ساکنین شهرکرد به صورت روزانه توزیع می‌شود.
می‌شد جلوی این رخداد را گرفت!
جمال قدوسی استادیار دانشگاه و کارشناس پژوهشکده حفاظت خاک و آبخیزداری کشور، در اینباره به آفتاب‌نیوز گفت: در منابع آبی مانند چشمه کوهرنگ که حالت کاستیک دارد، چون فیلتراسیون طبیعی وجود ندارد، آلودگی‌ها امکان انتقال به درون آب چشمه را دارند. زمانی که بارندگی اتفاق می‌افتد و یا حتی برف آب می‌شود، ممکن است موادی به آب‌های زیرقشری نفوذ کنند.
این کارشناس بحران آب در ادامه افزود: اگر چشمه حالت کاست داشت و آب از درز و ترک‌ها وارد می‌شد، امکان فیلتراسیون بیشتر بود، اما در مورد چشمه کوهرنگ آب از طریق خلل و فرج ورود پیدا می‌کند و همین مسئله امکان آلودگی را بیشتر می‌نمایید. گاهی این آلودگی‌ها می‌تواند منشاء انسانی نیز داشته باشند، مثلاً آلودگی‌های صنعتی و سمی نیز به همین شیوه می‌تواند به چشمه و منابع مشابه کوهرنگ وارد شود. در این مورد هم باید بررسی شود که آیا آلودگی غیرطبیعی نیز وارد چشمه شده است، البته اگر منبع آلودگی طبیعی هم باشد، ممکن است خاک دارای فلزات سنگین و آلاینده‌های ازتی باشد و در این مورد هم باید تحقیق صورت پذیرد.
قدوسی در پاسخ به سوالی در مورد امکان پیشگیری از این آلودگی گفت: چه منبع آلودگی انسان ساخت باشد و چه طبیع، راهکار‌های علمی و ساده‌ای وجود دارد که می‌توان در پیش گرفت تا چنین مشکلاتی به وجود نیایید. برای مثال می‌شد، منبع و قسمت تغذیه‌کننده چشمه را مثل همه جای دنیا محصور نماییم. پس از آن می‌توان روی آن پوشش گیاهی ایجاد کرد. این پوشش گیاهی خود به اصطلاح «گیاه پالایی» می‌کند و آلودگی‌ها به صورت طبیعی فیلتر می‌شد.
این محقق آبخیزداری در ادامه توضیحات خود، اظهار کرد: برخی گیاهان حالت پالایندگی بیشتری دارند، مثلاً اگر گیاه وتیور بکارند، می‌تواند بخش عمده‌ای از فلزات و منابع آلاینده را جذب کند. مدیریت منابع آب مسئله‌ای حیاتی است که نباید به آن نگاه سیاسی داشت، واقعیت این است که ما در مدیریت منابع آب مشکل جدی داریم. یک دم و دستگاهی در سازمان جنگل‌ها وجود دارد به اسم منابع طبیعی و آبخیزدار، همچنین وزارت نیرو هم وظایف خودش را دارد، اما هیچ کدام از این دو حاضر نیستند، طرحی مشترک را برای پیشگیری از اینگونه بحران‌ها به اجرا درآورند.
وی همچنین گفت: هزینه اجرایی این طرح‌های پیشگیرانه بسیار ارزان‌تر از عواقب بحران است، به شرطی که دستگاه‌های مختلف هر کدام توپ را در زمین دیگری نیاندازند و وظایف خود را در تعامل با یکدیگر به درستی انجام دهند.
رحیم میدانی، معاون سابق وزیر نیرو در امور آب و آبفای کشور هم در این رابطه به آفتاب‌نیوز گفت: یکی از مشکلات کشوور در حوزه آب بحث تخصیص منابع مالی است، گاهی طرحی که منطقاً باید یک سال طول بکشد، ۱۰_۱۲ سال و یا حتی بیشتر نیز به طول می‌انجامد. انتقال آب برخی مناطق کشور نیز از طریق آب شیرین‌کن‌ها ممکن است هر متر مکعب قریب ۵۰ هزار تومان هزینه داشته باشد، به همین دلیل صرفه و توجیه اقتصادی ندارد.
