۵ نکته درباره حجت‌الله عبدالملکی؛ وزیر شعار و خیال دولت رئیسی / وزیری که از توییتر آمد و با توییتر رفت

روزنو :شایعه شده که احتمالا عبدالملکی سفیر می‌شود، آن هم سفیر ایران در انگلیس. سفارت وزیر مستعفی و معزول چیز غریبی نیست، اما آیا وزارت خارجه راضی می‌شود؟

به فاصله ده ماه بعد از آغاز به کار دولت سیزدهم به ریاست سید ابراهیم رئیسی اولین جدایی از دولت رخ داد. اولین نفری که کابینه رئیسی را ترک کرد پرادعاترین، پروعده‌ترین، خوش‌خیال‌ترین و پر سر و صداترین عضو آن یعنی حجت‌الله عبدالملکی، وزیر سابق کار است.

مرد لامبورگینی ایرانی، مرد ایجاد شغل با یک میلیون تومان، مرد تصفیه وزارت کار و مردی که معتقد بود دولت با ۳۰۰ میلیون دلار می‌تواند قیمت دلار را به کمتر از ۱۵ هزار تومان برساند و دو ماه در این سطح حفظ کند حالا از دولت رفته است. وزیری که می‌خواست یک میلیون شغل در سال ایجاد کند حالا بیکار شده است.

روایت وزیر شدن، وعده‌ها و عملکرد حجت‌الله عبدالملکی روایت تلخی از رشد کسی است که با کم‌ترین صلاحیت‌ها تا بالاترین سطوح مدیریتی کشور پیش رفت و از وزارت مردم گفت، ولی هیچ سود، خیر و دست‌آوردی برای مردم نداشته است.

یکم: وزیر شعار

حجت‌الله عبدالملکی بی‌تردید برازنده عنوان وزیر شعار است. وزیری پر از شعار و وعده که در تمام چهار سال گذشته با بلندترین صدای ممکن بزرگ‌ترین شعارهای ممکن را داد. برای یافتن این شعارها یک جست‌وجو ساده کافی است. عبدالملکی لیستی بلند بالا از شعارها را پشت سر خود ردیف کرده است؛ از مبارزه با فساد تا اقتصاد تحریم.

شعار می‌داد که در میان مدت می‌توان اقتصاد ایران را به دوازدهمین اقتصاد برتر دنیا و در بلند مدت به سومین و اولین اقتصاد دنیا بدل کرد. شعار می‌داد که پهلوان اقتصاد ایران از بچه‌ای که چاقوی تحریم دستش است آسیبی نمی‌بیند. تمام شعارهای او تو خالی از آب درآمد. نه در وزارت کار برای اقتصاد کاری کرد، نه معجزه‌ای در حوزه تحریم خلق کرد، نه فسادی را ریشه کن کرد و نه تغییر موثری ایجاد کرد.

دوم: وزیر توییتر

رشد حجت‌الله عبدالملکی بی‌تردید مدیون فضای توییتر است. اگر فعالیت توییتری او از بهار ۱۳۹۷ نبود نه به مسابقه تلویزیون راه پیدا می‌کرد و نه می‌توانست اینقدر ساده خود را به عنوان تئوریستین اقتصادی و سیاسی جا بیندازد. او البته یاران وفاداری هم در توییتر داشت و دارد که تا تصمیم نهایی در کنار عبدالملکی ماندند.

سوم: وزیر جوان

جوان‌ترین وزیر کابینه ابراهیم رئیسی و نسخه اصولگرای آذری جهرمی حالا برخلاف وزیرِ جوان دولت روحانی به نماد یک شکست کامل بدل شده است. آذری جهرمی با برچسب امنیتی بودن به وزارت رسید. چندان محبوب بدنه حامی روحانی و حتی مجلس نبود، اما با تمام نقدها و ایرادها دست‌آوردهای قابل ارائه‌ای کسب، رضایت نسبی مجلس را جلب و محبوبیت خوبی به دست آورد.

چهارم: وزیر مستعفی یا اخراجی؟

آخرین وزیر که خودش، به میل خودش، بدون فشار و به خاطر رضای خدا استعفا داد چه کسی بود؟ وزرا یا از دولت قهر کردند، یا از استیضاح فرار کردند یا قربانی کاهش فشار بر رییس جمهور شدند. حجت الله عبدالملکی که سودای ریاست جمهوری در سر داشت کسی نیست که برای هماهنگی دولت استعفا داده باشد.

۵ نکته درباره حجت‌الله عبدالملکی؛ وزیر شعار و خیال دولت رئیسی / وزیری که از توییتر آمد و با توییتر رفت

برخی فعالین اصولگرای نزدیک به دولت می‌گفتند که در گزارش برخی نهادها عبدالملکی در کنار وزاری اقتصاد و صمت ضعیف‌ترین وزرا بودند و رییس جمهور در فکر تعویض آن‌ها است. در نتیجه باید گفت که احتمالا رئیسی به وزیر جوان گفته که قصد کنار گذاشتن او را دارد و آقای وزیر برای حفظ احترام و جایگاهش استعفا داده است.
پنجم: وزیر بی‌کار؟

آیا وزیر کار بی‌کار می‌ماند؟ پاسخ به این سوال کمی سخت است. آنطور که از حرف دولتی‌ها بر می‌آید عبدالملکی به عنوان مشاور در کنار رییس جمهور باقی می‌ماند، اما کار اجرایی چه؟ آیا وزیر سابق به کمیته امداد باز می‌گردد یا به ستاد اجرایی می‌رود؟ او که حالا سابقه وزارت دارد به کمتر از ریاست این دو نهاد راضی می‌شود؟

شایعه شده که احتمالا عبدالملکی سفیر می‌شود، آن هم سفیر ایران در انگلیس. سفارت وزیر مستعفی و معزول چیز غریبی نیست، اما آیا وزارت خارجه راضی می‌شود؟ باید صبر کرد و دید.