چاره در «تفاهم بزرگان جناح ها» با يكديگر است
نمی‌توان انکار کرد که دردهای اجتماعی، دردهای بزرگی هستند. در اقتصاد نیز چندین درد بسیار مهم داریم که آن دردها اقتصاد را از مرحله طبیعی رد می‌کند. ایران سال‌هاست دچار بیماری تورم است. در کنار همین افزایش تورم، گرانی کالاها نیز وجود دارد.
روزنو :
روزنو :هنوز امید در جامعه وجود دارد اما نمی‌توان از کنار مشکلات معیشتی به راحتــی عبور کرد. مشکلاتی که دولت را مجبور به اتخاذ تصمیمات جدید کند مانند پرداخت یارانه زیادتر ازقبل و شاید کارت خرید محصولات غذایی. برخی معتقدند کارشناسان باید به دولت رئیسی مشاوره دهند تا بهترین راهکار اجرا شود و تاکید بر این است که گرایش‌های سیاسی نادیده گرفته شود. یک فعال سیاسی اصلاح‌طلب معتقد است که مشکلات معیشتی سبب مشکلات اجتماعی می‌شود. در ادامه گفت‌وگوی با محمود میرلوحی عضو سابق شورای شهر تهران آمده است:
همان‌طور که می‌دانید مشــکلاتی مانند گرانی سبب ناراحتی خانواده‌ها از وضعیت معیشتی شده است. این چالش چه تبعاتی می‌تواند داشته باشد؟
نمی‌توان انکار کرد که دردهای اجتماعی، دردهای بزرگی هستند. در اقتصاد نیز چندین درد بسیار مهم داریم که آن دردها اقتصاد را از مرحله طبیعی رد می‌کند. ایران سال‌هاست دچار بیماری تورم است. در کنار همین افزایش تورم، گرانی کالاها نیز وجود دارد. البته عمده کشور‌ها تورم دارند اما سعی می‌کنند اقلام اساسی غذایی که مصرف عمومی دارد را مورد حمایت قرار دهند اما متاسفانه گرانی به همه بخش‌ها سرایت کرده است. درد بعدی اشتغال است؛ جامعه‌ای که بیکاری در آن بالا برود با وجود تورم معمولا آسیب‌هایی از جمله حاشیه‌نشینی و طلاق و خشونت‌ها افزایش پیدا می‌کند.
تصور می‌کنید دولت برای رفع این مشکل چه راهکاری می‌تواند داشتـــه باشد؟
نباید عملکردهای گذشته را در بروز چنین مشکلاتی نادیده گرفت. مسئله این است که ایران از احمدی‌نژاد دچار منفی‌شدن شاخص سرمایه‌گذاری شد؛ مثلا در دولت مرحوم هاشمی چندین اتوبان و سد زده شد در دولت خاتمی عسلویه و راه‌آهن و چنین پروژه‌هایی انجام شد اما از دولت احمدی‌نژاد به بعد با وجود انبوه دلارهای نفتی به سمت سرمایه‌گذاری نرفت و صرفا یک‌سری کارهای رو بنایی انجام شد. این روند ادامه داشت تا برجام پذیرفته شد که آن هم با آمدن ترامپ متوقف شد. متأسفانه همه این دردهای سنگینی که هر کدام یک کشور را به چالش می‌کشد در جغرافیای ایران جمع شده است.
چند روز قبل خبرگـــزاری ایرنا که وابسته به دولت است به انتشار اخباری درباره اعتراضات پرداخت. به‌نظرتان این اعتراضات چه نتیجه‌ای دارد و آیا تاثیری در وضعیت اقتصادی جامعه و مردم دارد؟
یک نکته را بنده قبل از دوران رئیسی هم گفتم که انتخابات پرشکوه96 که انجام شد شش‌ماه پس از آن اعتراضات دی ماه96 اتفاق افتاد و به دوستان گفتیم فکر نکنید چون نهادها یک دست است به‌به و چهچه کنند. متاسفانه الان دولت تکلیف خود را روشن نمی‌کند و بیان نمی‌کند که اقتصاد چگونه باید از رشد منفی و تورم 40درصد و بیکاری و همه این گرفتاری‌ها دربیاید. برخی اعلام کردند ما ناجی اقتصاد هستیم ولی هنوز رویکرد دولت نیز روشن نیست .
دولت برای آرامش دادن به مردم چه باید بکند؟
دولت باید معتمدین مردم را بخواهد و توضیح دهد و با اجماع ملی باید کار انجام دهند. در گذشته اعتراضات جدی داشته‌ایم و به‌نظر می‌رسد مسئولان به جای گفت‌وگو با افراد خاص باید با کارشناسان اقتصادی و بزرگان جناح‌ها تفاهم کنند و همه هم‌زبان باشند. به‌نظر می‌آید با شیوه فعلی تصمیمات دولت باید تغییر کند و تجارب قبلی‌ها را نگاه کنند و حوادث را مرور کنند و نکند که دوباره وارد همان بازه تکراری شوند و دولت فقط بگوید همه چیز خوب است.
معتقد بودید اقتصاد ایران بیمار است. برای بهبود آن چه باید کرد؟
امروز به گفته کارشناسان، اقتصاد ایران هر پنج نشانه بیماری و خطر از جمله، تورم، ارز، بیکاری، رشد منفی و کاهش سرمایه‌گذاری را دارد. به گفته یکی از کارشناسان، اقتصاد باید در اتاق عمل و حاذق‌ترین جراحان هم باید بالای سر او باشند نه آنکه یکی بنشیند و بگوید آیا باید عمل کنیم؟ دیگری بگوید آزمایش دهید تا نتیجه مشخص شود .امروز اقتصاد ایران بیمار است و باید جراحان حاذق هم بالای سر آن باشند تا این بیماری را برطرف کنند. در شرایطی که اقتصاد ما، اقتصادی تک‌محصولی است که بر فروش و صادرات نفت تکیه دارد، طبیعتاً تداوم تحریم‌ها مشکلی جدی است که بر میزان درآمدهای کشور اثر منفی می‌گذارد. ضمن آنکه ما سال‌هاست که سرمایه‌گذاری درست و قابل‌قبولی در صنعت نفت نداشتیم و طبیعی است که با گذر زمان، از این منظر نیز بر گستردگی و عمق مشکلات ما در ایجاد و تحصیل درآمدهای نفتی کشور افزوده خواهد شد.
