
بهبود معیشت فقط وعده انتخاباتی بود؟
روز نو :ابتدای تیرماه سال گذشته بود که هیأت رئیسه مجلس از اعلام وصول ۱۴ طرح اقتصادی خبر داد و آن را «بیانگر توجه منتخبان ملت به مشکلات و دغدغههای مردم» دانست اما براساس آنچه تا به امروز مشاهده شده، هیچ طرح و مصوبه مهمی برای بهبود وضعیت اقتصادی و معیشتی جامعه ارائه نشده است. این درحالیست که تلاش و اشتیاق مجلس برای تصویب طرحهایی که ارتباطی با مشکلات مردم ندارد بسیار بیشتر است. به نظر میرسد حواشی در مجلس یازدهم پر رنگتر از متن است و نمایندگان از وعدههای انتخاباتی خود که اکثراً در زمینه اقتصادی و حل مشکلات معیشتی بود دور شدهاند؛ نمایندگانی که زمانی با شعار بهبود معیشت مردم به مجلس آمدند، امروز مسائل دیگری را اولویت کشور میدانند.
عملکرد مجلس در بوته نقد
کمتر از دو سال از عمر مجلس یازدهم گذشته است؛ مجلسی که با شعار نجات اقتصاد ایران و توجه به معیشت مردم روی کار آمد، از همان روزهای نخست درگیر موضوعات سیاسی و انتخاباتی شد و از وعدههای اصلی خود فاصله گرفت و امروز مسائلی را در اولویت کاری خود قرار داده که چندان ضرورت و اهمیتی ندارند. نگاهی به رویکردها و عملکردهای بهارستاننشینان بیانگر این مساله است که نمایندگان بیش از پرداختن به مسائل اصلی کشور و حل مشکلات مردم، بیشتر در حاشیه و جدالهای سیاسی و جناحی قرار داشتهاند و گویا وظیفه خود و وعدههایی که به مردم دادهاند را فراموش کردهاند. چنانکه امروز بسیاری از تحلیلگران و کارشناسان سیاسی با وارد کردن انتقادات فراوان به مجلس معتقدند که این دوره بهرغم اینکه نام مجلس انقلابی را یدک میکشد اما در عملکردها و و اقدامات اساساً اراده و برنامهای وجود ندارد و از آنجایی که کسر قابل توجهی از نمایندگان برای بار اول است که حضور در جایگاه نمایندگی را تجربه میکنند و با وظایف نمایندگی مردم آشنا نیستند همین امر موجب شده تا عدهای نوع رویکرد مجلس را نوعی بلاتکلیفی و سرگردانی قلمداد کنند و برخی عملکردها و رویکردهای خانه ملت در دوره یازدهم را زیر سوال قرار میدهند. افرادی که پیش از نمایندگی با انتقادات بسیار نسبت به عملکرد مجلس دهم و دولت دوازدهم همه مسائل و مشکلات را به گردن آنها میانداختند و شعار میدادند که اگر خود روی کار بیایند با برنامههای مدون و کارشناسیشده شرایط اقتصادی و معیشتی مردم را بهبود خواهند بخشید و در یک کلام با حضورشان از دید خود، خرابیهای گذشته را آباد خواهند کرد، عملکرد چند ماهه نخستشان که بهعبارتی روایتگر پیشانی عملکردی مجلس بوده نشان داده است که گویا وعدههای نمایندگان برای بهبود شرایط صرفاً تا دم درب ورودی بهارستان بوده و پس از آن، منویات و اهداف دیگری مدنظر نمایندگان قرار گرفته و جایگزین وعدههای سابق شده است. نگاهی به عملکرد مجلس و طرحهای مطرح شده نشان میدهد که آیا اساساً دغدغه نمایندگان بهبود وضعیت اقتصادی و معیشتی مردم بوده یا اینکه مسائل جنبی و حاشیهای. تصویب طرح عرضه قیر رایگان به پیمانکاران، تشکیل کمیسیون ویژه جهش تولید، طرح صیانت از فضای مجازی، طرح حمایت از خانواده و جوانی جمعیت ، طرح ممنوعیت سگگردانی در جامعه و چندین و چند طرح دیگر، نمونه عملکرد مجلس یازدهم است که اغلب طرحها صرفاً مطرح شده و نتیجهای در برنداشته است. اگر نگاهی کلی بیندازیم در ابتدای کار بهارستاننشینان از چندین و چند طرح اقتصادی خبر دادند که به گفته خودشان نشان دهنده توجه مجلس به بحث معیشت مردم و بهبود آن بوده است اما تاکنون مشخص نشده که این طرحهای اقتصادی کجا است و چرا ارائه نشده و در صورت ارائه؛ پس از قریب به گذشت دو سال چه نتایجی از این طرحها حاصل شده است. بهنظر میرسد همه تلاش قانونگذاران تاکنون بر این است که هر چه تا پیش از این بوده را نفی کنند و انگار هنوز به جنبه اثباتی و عملکردی خود نرسیدهاند. گرچه به قول برخی اگر عملکردی مثبت و مفید در راستای حل مشکلات مردم وجود داشته باشد.
حل معیشت مردم فقط شعار بود
این سخن امام(ره) که فرمودند مجلس در راس امور است همواره در همه مجالس بیان میشود و سر لوحه کار قرار میگیرد اما به واقع اگر به عملکرد مجلس در برخی مقاطع دقت کنیم میبینیم که خانه ملت در برخی ادوار از این فرمایش امام(ره) تهی بوده است. چون مجلس بیش از آنکه به دنبال حل مشکلات کشور باشد به دنبال برخی تمایلات سیاسی، جناحی و طرح مسائلی جانبی رفته است. البته برای اینکه به دنبال علت چنین عملکردی از مجلس باشیم باید گامی به عقبتر برگردیم و زمان انتخابات را رصد کنیم. در این خصوص بسیار فعالان سیاسی معتقدند که وقتی شرایط آنقدر سخت و حلقه آنقدر تنگ میشود که نیروهای کارآمد حذف شده و کنار میروند و افرادی که بعضا شاید تجربه، توانمندی و کارآمدی لازم را ندارند روی کار میآیند طبیعی است که چنین نتیجه و عملکردی نیز از مجلس رقم بخورد که با گذشت قریب به یک سال و هشت ماه از روی کارآمدن مجلس؛ نمایندگان نه تنها به وعدههای خود در جهت بهبود وضعیت اقتصادی و معیشتی مردم عمل نکردهاند بلکه به نظر میرسد با در اولویت قرار دادن طرحهای دیگری همچون صیانت از فضای مجازی؛ وعدههایی که بر اساس آن از مردم رای گرفتند را فراموش کردهاند. لذا در این فضا چندان عجیب نیست که نمایندهای که کل آراء او 59 هزار و 516 رای است و به 60 هزار هم نمیرسد به دوستداران موسیقی بگوید از ایران بروید. جالب است که اصولگرایان با شعارهای مردمپسند روی کارآمدهاند و نهادهای انتخابی را از آن خود کردهاند اما امروز به جای حرکت بر مدار مطالبات مردم و تحقق وعدههای داده شده برای مردم تعیین تکلیف هم میکنند. اکنون سفرههای مردم زیر آتش کرونا و زخمی از قیمتها در حال کوچک شدن است؛ زیرا برای تأمین حداقل نیازهای معیشتی زندگی با هفت خوان مشکلات مواجه هستند و حتی یارانههای چندین هزارتومانی هم پاسخ زندگی آنها را نمیدهد. اما مجلس به جای تدوین قانون و سازوکاری که به موجب آن جلوی افزایش افسار گسیخته قیمتها و عدم تعادل بازار در حوزههای مختلف گرفته شود یا عنان کار را رها کرده و به موضوعات کمتر اهمیتدار میپردازد یا اینکه راهکار میدهد که از ایران بروید. این مسالهای است که باعث شده پیکان انتقادات به سمت عملکرد مجلس پس از 1 سال و 8 ماه گرفته شود و از نمایندگان خواسته شود که در خصوص عملکرد خود برای مردم پاسخگو باشند.