آصفی:نباید اختلافات را در مذاكرات هسته‌ای علنی كنیم

تعدادی از نمایندگان مجلس طرح الزام دولت به غنی‌سازی 60 درصد را قصد دارند به تصویب مجلس برسانند. نظر حضرتعالی به عنوان یك دیپلمات با تجربه راجع به این رویكرد نمایندگان چیست؟

البته باید دید كه جزییات این طرح شامل چه چیزهایی است؛ هنوز جزئیات این طرح در رسانه‌ها مطرح نشده است. باید گفت كه برخی از نمایندگان مجلس از سر دلسوزی این طرح‌ها را مطرح می‌كنند و تا وقتی طرح مصوب مجلس نشود یك برداشت و طرح شخصی تلقی می‌گردد. اما اگراین طرح در مجلس مطرح و رای نمایندگان را كسب و به تایید شورای نگهبان برسد. طرح الزام دولت به غنی‌سازی 60 درصد؛ دیگربرای دولتمردان الزام‌آور خواهد بود. بالطبع دستگاه دیپلماسی هم ملزم به رعایت این طرح خواهد شد. ببینید تا وقتی جزییات طرح روشن نباشد نمی‌شود در مورد آن به درستی قضاوت كرد. اگر این طرح در مقابله با اقدامات تند سنا و كنگره آمریكا باشد یا در تقابل با تحریم‌های طرف مقابل در نظر گرفته شود، یك معنی و مفهوم می‌دهد و اگر در پاسخ به اقدامات یكجانبه غرب مسكوت گذاشته و صرفا دولت را به چنین موضوعی متعهد كند یك معنای دیگر می‌دهد. یادمان نرود كه در ژنو توافقی را انجام داده‌ایم این توافق برآیند موازنه قدرت درمیان طرفین بود. حالا در مورد مفاد این تفاهم بعضی ابهاماتی دارند كه حتما باید ابهامات آنها برطرف شود. اما باید دانست در حال حاضر این تفاهم را آمریكایی‌ها با یك تحریم جدید زیر سوال بردند و عملا این تفاهمنامه را تضعیف كردند. به نظرمن در وهله اول مقصر اصلی تضعیف توافق ژنو طرف آمریكایی است. اما نكته حائز اهمیت این است كه به هر حال تفاهمی میان طرفین امضا شده است. همگان باید بدانند كه تیم مذاكره‌كننده با تصمیم نظام به این مذاكرات رفته است. تا این مذاكرات در جریان است ما باید از تیم مذاكره‌كننده كشورمان حمایت كنیم. این حمایت به این معناست كه اگر نقطه ابهامی وجود دارد باید از دستگاه دیپلماسی خواسته شود تا ابهامات را مرتفع كند. اگر دیدگاه‌هایی داریم كه معتقدیم می‌تواند به آنها كمك كند باید به تیم مذاكره‌كننده هسته‌ای كشورمان منتقل كنیم. بنابراین به عقیده من نباید اختلافات و ابهامات را علنی كنیم. نباید طرف مقابل این احساس را داشته باشد كه تیم مذاكره‌كننده هسته‌ای كشورمان از پشتوانه كامل برخوردار نیست. می‌شود تمام پیشنهادات و انتقادات را در جلسات مشترك با وزارت خارجه در میان گذاشت. اما تا وقتی این مذاكرات در جریان است ما نباید اقدامی انجام بدهیم كه باعث تضعیف تیم مذاكره‌كننده كشورمان شود. الزام دولت به غنی‌سازی 60 درصد وقتی می‌تواند مفید باشد كه سنا و كنگره تحریم‌های جدیدی را علیه ایران وضع كنند. این طبیعی است كه مجلس محترم و دولت در قبال اقدام یكجانبه احتمالی آمریكا و غرب ساكت نخواهند بود. و اقدامات لازم را به عمل خواهند آورد یكی از این عوامل می‌تواند بحث غنی‌سازی تا 60درصد باشد. البته باید دانست كه فضا باید به سمتی حركت نكند كه توافقنامه ژنو تضعیف شود. اگر جمهوری اسلامی بخواهد به گونه‌ای حركت كند كه توافقنامه ژنو حفظ شود باید بهانه‌ای را به دست طرف مقابل ندهیم و چارچوب گفت‌وگوهای صورت گرفته عمل كنیم. بنابراین تا وقتی كه طرح الزام دولت به غنی‌سازی 60 درصد به تصویب مجلس و تایید شورای نگهبان نرسیده است باید آن را به عنوان یك دیدگاه شخصی درنظر بگیریم. باید گفت تا زمانی كه آمریكا تحریم‌های جدیدی را علیه ایران تصویب نكرده و مجلس هم طرح الزام دولت را تصویب نكرده است؛ باید اذعان كرد كه اظهارنظر در این موضوع یك واكنش شتاب‌زده است. ما هر اقدامی كه در مجلس یا نهادهای دیگری انجام می‌دهیم باید در جهت حمایت از تیم مذاكره‌كننده كشورمان باشد. چون تیم مذاكره‌كننده كشورمان در یك گفت‌وگوی سخت و دشوار وارد شده‌اند.

به تازگی برخی از رسانه‌ها قصد دارند این‌گونه القا كنند كه توافق ژنو به یك توافق بی‌سرانجام دارد تبدیل می‌شود. برخی از كارشناسان حاضر در این رسانه‌ها این‌گونه تحلیل می‌كنندكه ما باید در مقابل زیاده‌خواهی غرب می‌ایستادیم و اكنون به واسطه تحریم‌ها توافق ژنو به شدت آسیب‌دیده است. چرا این‌گونه برداشت می‌كنند؟ مگر این كارشناسان چه انتظاری از تفاهمنامه ژنو داشتند؛ كه برآورده نشده است؟

توافقنامه ژنو اولین ایستگاه بود برای رسیدن به یك توافقنامه جامع و كامل باید دانست كه ایستگاه اول هنوز به سرانجام نرسیده است. ما هنوز در اجرایی كردن تفاهم اول با1+5 به نتیجه نرسیده‌ایم بنابراین گفت‌وگوها هنوز ادامه دارد. لذا نظر برخی در مورد اینكه ما چیزی از توافقنامه ژنو به دست نیاوردیم برداشت درستی نیست. به هر حال توافقنامه ژنو باعث شد تماس‌های دیپلماتیك مجددا با كشورمان از سر گرفته شود اگر چه تماس‌های دیپلماتیك هدف هیچ كشوری نیست باید دانست تماس دیپلماتیك راهی است برای رسیدن به هدف بزرگتر كه هدف بزرگتر همان تامین منافع ملی كشورهاست. ولی به هر حال تفاهمنامه ژنو باعث شد كه روند روبه افزایش تحریم‌ها متوقف شود. باعث شد كه جمهوری اسلامی به دنیا نشان دهد كه از منطق پیروی می‌كند. و حربه رژیم صهیونیستی و آمریكا تا حدودی كند شود اینها دستاوردهایی بود كه ما در قدم اول مذاكره به‌دست آوردیم برای اینكه ما ارزیابی كنیم كه چه به دست آوردیم و توفیقات چه بودباید صبور بود. و اجازه بدهیم كه مذاكرات روند خودش را طی كند.

یكی از نمایندگان مجلس طرحی را مطرح كرده است كه مطابق آن روسای قوا با تشكیل هیاتی بر مذاكرات هسته‌ای نظارت كنند. به نظر شما حضور این هیات چه لزومی دارد؟ مگر قبلا بر مذاكرات نظارت نمی‌شد؟

ببینید در مسائل كلان مانند موضوع هسته‌ای ما باید یك اجماع ملی را به وجود بیاوریم؛ ما مذاكرات سخت‌تر از هسته‌ای هم داشتیم مذاكرات مربوط به قطعنامه 598 سخت‌تر بود و جمهوری اسلامی هم در شرایط سخت‌تری قرار داشت. ولی آن مذاكرات را با صبوری جلو بردیم و اتفاقا توفیقات زیادی را به دست آوردیم. مذاكرات هسته‌ای مذاكرات مهمی برای آینده كشور محسوب می‌شود. همه گروه‌ها و همه جناح‌ها باید سعی كنند كه این مذاكرات به نتیجه برسد. من البته همیشه نسبت به اظهار نظر نمایندگان محترم خوشبین هستم و اعتقاد دارم كه آنها از سر دلسوزی این كارها را می‌كنند. شاید هنوز یك ارتباط ارگانیك و نهادینه بین اطراف موضوع به وجود نیامده اما آن طرحی كه شما در سوال مطرح كردید چیز تازه‌ای محسوب نمی‌شود. سران سه قوه در شورای عالی امنیت ملی حضور دارند و بالطبع اطلاعات كاملی از مذاكرات هسته‌ای دارند؛ بنابراین تشكیل كمیته‌ای از سران قوا برای نظارت بر مذاكرات هسته‌ای تحصیل حاصل محسوب می‌شود. اما اینكه كمیته‌ای از سران سه قوه نظارت كنند بر حقوق هسته ای؛ خوب در شورای عالی امنیت ملی سران سه قوه حضور دارند بنابراین این كار را تحصیل حاصل می‌باید دانست این مذاكرات زیر نظر شورای عالی امنیت ملی محسوب می‌شود. مگر اینكه دوستان اطلاعاتی داشته باشند كه من از آن بی‌اطلاعم.

احتمالا روز دوشنبه جك استراو وزیر امور خارجه سابق انگلستان قرار است به ایران سفر کند. تحلیل شما از سفر ایشان به ایران چیست و چرا در كشور برخی از رسانه‌ها به صورت منفی نسبت به سفر یك مقام انگلیسی به تهران حساسیت نشان می‌دهند؟

در گذشته انگلیسی‌ها مداخلات بی‌جایی دركشور داشتندكارنامه سیاسی انگلیس در جمهوری اسلامی ایران بسیار منفی است ما در مقاطع مختلف تاریخ شاهد هستیم كه رویكرد انگلستان در مقابل ایران رویكرد درستی نبوده است. در جریان ملی شدن نفت دولت ملی مصدق را تحت فشار گذاشتند. به جهت همین رفتار برخی از فعالین سیاسی در ایران نسبت به انگلستان دیدگاه تاریخی منفی دارند. به نظر من این حساسیت و بدبینی به دلیل وجودهمین سابقه بد سیاسی است؛ اما باید دانست تماس‌های دیپلماتیك و پارلمانی بین ایران و سایر كشورها از جمله انگلیس در چهارچوب منافع ملی صورت می‌گیرد؛ البته با ملاحظه همان سوابق نامناسب این كشور. این نكته حائز اهمیت است كه این روابط فرصتی را در اختیار جمهوری اسلامی ایران می‌گذارد تا دیدگاه‌هایش را به طور صریح و بی‌واسطه به طرف مقابل اعلام كند و مواضع خودش را اعلام كند و البته این امكان را به طرف مقابل می‌دهد كه بدون واسطه دیدگاه ایران را راجع به رویكرد خود شنیده ودر صورت لزوم آن را اصلاح كند.