فحش خوردن اصلاح‌طلبان عادی شده/ دست به پیاده کردن و برخورد حذفی اصولگرایان بسیار خوب است!/ نسبت به انتخابات 1400 امیدوار نیستم

نماینده مجلس ششم و فعال سیاسی اصلاح طلب مطرح کرد: اگر مجلس یازدهم مثل مجلس پنجم که رییس صبوری مانند ناطق نوری داشت ممکن بود امیدی باشد که اصولگرایان بتوانند کاری برای کشور انجام دهند اما به تعبیری این دست فرمانی که از این آقایان شاهدیم و آشی که برای ما پختند، به نظر می رسد که عجله دارند بسیار زود همه چیز را از نو بکوبند و بسازند و به تعبیری "کن فیکون" کنند.

به گزارش رو زنو :«احمد شیرزاد»، فعال سیاسی اصلاح‌طلب و نماینده مجلس ششم، در پاسخ به این سوال که اصلاح‌طلبان برای انتخابات مجلس 98 باید چه اقدامات و برنامه هایی را مدنظر قرار می‌دادند که انجام ندادند به خبرنگار سیاسی برنا گفت: شرایط بسیار سختی حاکم بود. فکر نمی‌کنم در حال حاضر بتوان تشخیص داد که اگر اصلاح‌طلبان قبل از انتخابات چه می کردند، بهتر بود. البته بسیاری اوقات بعد از اینکه یک حادثه‌ای می‌گذرد ممکن است فرد متوجه شود که در زمان گذشته چه اقداماتی انجام می‌داد بهتر بود. ولی حتی اگر این موضوع را هم متوجه شود براساس اطلاعات آینده است نه با اطلاعات آن زمانی که حاضر به عمل بوده است. هنوز به طور دقیق نمی توان گفت که اصلاح طلبان چه اقداماتی انجام می‌دادند می‌توانست، مفید باشد و اوضاع را بهتر کند.

اصلاح‌طلبان ابزار اعمال قدرت سیاسی را ندارند

او افزود: به طور مختصر، مشکل اصلاح طلبان این است که ابزار کافی برای اعمال قدرت سیاسی در صحنه معادلات قدرت را ندارند. اصلاح طلبان طرفدارانی در جامعه دارند و این طرفداران خیلی کم نیستند و اصولا دیدگاه و خط مشی اصلاح طلبان به نظر من، دیدگاه بخش عموم و متوسط جامعه است. به عبارت دیگر نمی‌خواهیم بگوییم که جامعه از اصلاح‌طلبان پیروی می‌کند بلکه می توانیم بگوییم، اصلاح طلبان بیشتر منعکس کننده گرایش های بدنه جامعه یعنی بخش عمده جامعه هستند بدین معنا که اگر افراطیان راست و افراطیان برانداز آن طرف را کنار بگذاریم در واقع می‌توان اصلاح طلبان را بدنه عمومی جامعه دانست و عموما منعکس کننده، همین بخش از افکار هستند. اما این موضوع کفایت نمی‌کند بلکه در عرصه عمل سیاسی، قدرت و اعمال قدرت لازم است. یعنی در دست به یقه شدن های سیاسی، افراد باید بتوانند نیرویی که پشت سر خود دارند را به صحنه بیاورند.

تلاش زیادی صورت گرفت که تظاهرات 88 مسالمت‌آمیز باشد

این فعال سیاسی اصلاح‌طلب ادامه داد: اصلاح‌طلبان نمی‌توانند نیروی طرفدار خودشان را به شکل تظاهرات و اقدامات اعتراضی به صحنه خیابان بیاورند. ما یک بار این تجربه تلخ را در سال 88 داریم که تلاش بسیاری صورت گرفت که تظاهرات مسالمت‌آمیزی شکل بگیرد اما به هر حال، اراده هایی که چه از این طرف و چه از آن طرف یعنی از بین کسانی که خود را طرفدار اصلاحات معرفی می کردند و یا در واقع افکار، تند داشتند و چه از بین کسانی که می‌خواستند این تظاهرات را بخوابانند، به خشونت کشیده شد و آن مسیر سالمی که می توانست این قدرت سیاسی را با تظاهرات آرام به یک نتیجه سیاسی تبدیل کند، متأسفانه دیدیم که این کار انجام نشد. به یاد دارم که در زمان دولت اصلاحات بسیاری به این موضوع اعتراض می کردند که چرا اصلاح طلبان طرفداران خودشان را به خیابان نمی آورند. درواقع نه آن زمان می شد این اتفاق صورت گیرد و نه آن وقتی که انجام دادند تجربه مثبتی شد و نه بعد از آن امکان پذیر است.

خواسته‌های اصلاح‌طلبان بر روی زمین مانده است

او بیان کرد: اینکه ما به فرض فکر کنیم در بین کسانی که نفوذ مشخصی در حاکمیت دارند یا در نهادهای قدرت هستند بتوانیم نیروهایی را بسیج کنیم این هم امکان پذیر نیست. در نتیجه این مجموعه‌ای از خواسته‌ها بلاتکلیف و یا به تعبیری بر روی زمین باقی می ماند. به هر حال فشار جامعه مدنی و نوع رفتار مطلوب بر جامعه مدنی بالاخره در دراز مدت، تاثیر خود را خواهد گذاشت و رویه ها را تغییر خواهد داد. ممکن است تا حدودی به چشم نیاید و یا به حساب کسی نوشته نشود اما این تغییرات، ایجاد خواهد شد. برای مثال ما زمانی در مجلس ششم، تلاش بسیاری انجام دادیم که قانون منع ابزار دریافت از ماهواره را اصلاح کنیم یا تعدیل کنیم. آن زمان یکی از مشکلات دوره ما این بود که کماندوها به ساختمان مردم می‌ رفتند و دیش های ماهواره را جمع می کردند اما مدتی که گذشت با فشار جامعه مدنی و فشار روزگار اصولا این مسأله محو شد یا حتی کمرنگ شدن گشت های ارشاد، جزو خواسته های جامعه مدنی بود. به هرحال اینها به خودی خود در مقابل واکنش های جامعه مدنی ضعیف شد.

اعتیاد اصولگرایان به استفاده از رانت قدرت، جان سخت است از موتلفه تا جامعه اسلامی مهندسین!

احمد شیرزاد توضیح داد: ولی متاسفانه هنوز بخش هایی هستند که به تعبیری جان سخت بوده و به نظر می‌رسد که این رویه‌ها به این راحتی‌ها تغییر نمی‌کند آن هم به دلیل اعتیاد اصولگرایان به سوء استفاده از قدرت است. آن بخش بیشتر به نظارت بر انتخابات و اعمال سلیقه بر انتخابات به اسم نظارت، مربوط می‌شود. این بخش ها اعتیاد مجموعه اصولگرایان است. این موضوع شامل همه اصولگرایان است چراکه به هر حال در میان اصولگرایان نیز کسانی حضور دارند که معتدل هستند اما واقعیت این است که وقتی، پای استفاده از این رانت قدرت به میان می‌آید از موتلفه گرفته تا جامعه اسلامی مهندسین و غیره، بدشان نمی‌آید که از این رانت ها، استفاده کنند چرا که در حال استفاده نیز هستند. هیچ گاه صدای اعتراضی درباره استفاده از این رانت قدرت نه از موتلفه و نه از جامعه اسلامی مهندسین نشنیدیم و نه از سایر گروه های اصولگرا. به عبارت دیگر هیچ گاه نشنیدیم که بخواهیم به روند رد صلاحیت ها اعتراض کنند. زمانی که گروه احمدی نژاد مورد رد صلاحیت قرار گرفت صدای اعتراض آنها را شنیدیم. بنابراین این خیلی عمیق است اما در هر حال این ها هم رویه هایی نیست که بتواند در دراز مدت تاب بیاورد و ادامه، پیدا کند.

جامعه کم حوصله شده است/ اصلاح طلبان مظلوم واقع شدند اما سردرگم بودند

او با بیان اینکه گذر زمان در مجموع کار خود را خواهد کرد، تاکید کرد: ولی ممکن است که تا حدودی جامعه کم حوصله باشد یعنی نتواند این گذر زمان را تحمل کند ولی در عین حال فقط گذر زمان هم کافی نیست. در حال حاضر اگر برگردیم به اینکه اصلاح‌طلبان چه باید می‌کردند؟ باید گفت که به هر حال اصلاح طلبان باید متشکل شوند. تشکل سیاسی می‌تواند قدرت اجتماعی در پشت یک تفکر را منسجم کند و به شکل یک توان سیاسی، پشتیبان یک نیروی سیاسی شود. در حال حاضر به نظرم تا حدودی پراکندگی در مجموعه اصلاح طلبان مشکل ایجاد کرد. این پراکندگی را ما در انتخابات هم شاهد بودیم. شورای هماهنگی گفت ما لیست نمی‌دهیم و کاندیدا نمی دهیم. بعضی گروه ها آمدند به شکل مجزایی کاندیدا معرفی کردند. مشخص بود که فقط دارند شانس اندک خود را امتحان می‌کنند. اگر همه اصلاح طلبان با هم می‌آمدند و لیست هم می‌دادند و پشت سر انتخابات قرار می گرفتند شانس بسیار اندکی نیز داشتند تا بتوانند تعدادی را وارد مجلس کنند. ولی به هر حال وقتی تصمیم گرفتند که این کار را نکنند، آن تلاش های کوچک هم جواب نداد و راه به جایی نبرد. در مجموع در دو هفته آخر منتهی به انتخابات-من این را نمی‌خواهم محکوم کنم- اصلاح طلبان واقعا مظلوم قرار گرفتند ولی به هر حال سردرگم بودند. به گونه‌ای که هر گروه سیاسی برای خودش تصمیم گرفت و بعضی از گروه های کوچک اصلاح طلب فکر کردند که ممکن است، بتوانند در غیاب دیگران لیستی بدهند و کاندیدایی به مجلس معرفی کنند تا بعدها در مجموعه اصلاح طلبان، خود را علم کنند اما این اتفاق هم رخ نداد.

رفتار تندروانه اصولگرایان، جامعه را بیزار خواهد کرد

این نماینده ادوار مجلس در پاسخ به این سوال که اصلاح طلبان برای سال 1400 باید چه برنامه‌هایی داشته باشند و چه اقداماتی باید انجام دهند و اگر انجام ندهند سرنوشتشان چگونه خواهد بود؟ تصریح کرد: چشم انداز بسیار امیدوارکننده‌ای را نمی‌توانم پیش‌بینی کنم مبنی بر اینکه در انتخابات آینده بتوانند با یک کاندیدای بسیار مطرح و قوی به صحنه بیایند اما پیش بینی من این است، مجلسی که در پیش است به شدت جامعه را از رفتار تندرویانه اصولگرایان تندرو بیزار، می کند و این بسیار سریع اتفاق خواهد افتاد. به عبارت دیگر، عطشی که من در این جماعت می‌بینم اینها مجال نمی دهند که بیایند و برنامه ای را پیاده کنند و کاری را از پیش ببرند و رفتار مثبتی از خودشان نشان دهند. اگر مجلس یازدهم مثل مجلس پنجم که رییس صبوری مانند ناطق نوری داشت، بود ممکن بود امیدی باشد که اصولگرایان بتوانند کاری برای کشور انجام دهند اما به تعبیری این دست فرمانی که از این آقایان شاهدیم و آشی که برای ما پختند، به نظر می رسد که عجله دارند بسیار زود همه چیز را از نو بکوبند و بسازند و به تعبیری "کن فیکون" کنند.

تندروهای مجلس یازدهم دو سه وزیر روحانی را می‌زنند تا دولت بی رمق شود!

او افزود: امیدوارم که این پیش بینی نادرست باشد. در واقع این جماعت اولین کاری که می کنند این است که دو سه تا از وزیران کارآمد دولت روحانی را کنار بزنند و از این طریق یک دولت بی خاصیت و بی رمق را در سال های آخر عمر دولت بدرقه کنند تا بعد حالا ببینند که چه خواهند کرد. من فکر می کنم رفتارهای تندروانه و نطق‌هایشان ممکن است بخشی از جامعه را به درد بیاورد. نه اینکه بدوبیراه به اصلاح طلبان بگویند، چراکه اصلاح طلبان اگر هیچ حسنی نداشته باشند عادتشان به فحش بسیار خوب است ولی با اقشاری از جامعه درخواهند افتاد، با هنرمندان، با معلمان و استادان دانشگاه و برخی نهادهای اجتماعی. جامعه این را نمی پذیرد و این امکان وجود دارد درست مثل قضیه ای که در زمان احمدی نژاد اتفاق افتاد تندروی های احمدی نژاد بالاخره یک عده ای را با هم همراه می کنند و در این همراهی ممکن است، اصلاح طلبان بتوانند خوب عمل کنند و نتیجه بگیرند و خودشان را حفظ کنند و برای آن انتخابات 1400 حرفی برای گفتن داشته باشند اما باید ببینیم که چه می شود.

ببینیم اصولگرایان چه گلی بر سر کشور می‌زنند با چینش قبلی!

شیرزاد ادامه داد: حدود دو سال از عمر دولت مانده و باید ببینیم که چه اتفاقی، خواهد افتاد. اصولگرایان با این مجلسی که به اصطلاح چیدند می خواهند چه گلی به سر کشور بزنند و چه کاندیدایی را می خواهند روی کار بیاورند. اگر اصولگرایان برای انتخابات 1400 یک چهره معقول اجرایی خوب و قوی بیاورند اصولا کار فرق می کند ولی اگر بخواهند انتخابات را مجددا، احمدی نژادی کنند فکر می کنم که چالش های بسیار عمیقی در سطح جامعه خواهیم داشت.

وضعیت لیست امید اصلاح طلبان متفاوت از لیست اصولگرایی بود

او در این باره که حرف شما را حسینی وزیر سابق احمدی نژاد به نوعی تایید کردند و گفتند که این لیستی که ما دادیم رگه های کمرنگی مانند لیست امید است که ما هنوز افراد را نمی شناسیم و اگر مجلس یازدهم موفق نباشد ما در انتخابات ریاست جمهوری با مشکل برخورد می کنیم، گفت: سخنان او به نوعی گفته بنده را تایید می‌کند. در واقع چهره هایی که روی کار آوردند چهره های کم تجربه سیاسی هستند و کسی آنها را نمی شناسد. به نظر می رسد کنترل در دستشان بوده است ولی وضعیت لیست امید اصلاح طلبان متفاوت بود. اصلاح طلبان در بین کسانی ناچار به انتخاب بودند برای مجلس دهم که اصولا در تیم نبودند و حاشیه بودند و چون تایید شده بودند تنها مورد، انتخاب آنها بودند. در مورد اصولگرایان و کسانی که اکنون در انتخابات صحنه گردان بودند از قبل چهره هایی که می خواستند را می توانستند به روی صحنه بیاورند و مسئولیت شان بسیار بیشتر است چراکه آنها از بین اعضای باقیمانده در عرصه مجبور نبودند انتخابات کنند آنها از قبل می توانستند، مهره چینی کرده و چهره های مدنظرشان را بیاورند.

برخورد حذفی اصولگرایان قوی است

او در پایان عنوان کرد: اصولا سهمیه انتخابات و رد صلاحیت ها به گونه‌ای تنظیم شده بود که از قبل در بسیاری از حوزه ها تکلیف انتخابات روشن بود. مثلا چه کسانی شانس بیشتری دارند و اینها را انتخاب کردند اما اصولگرایان، اشتباه همیشگی خود را مرتکب شدند. اصولگرایان باز هم حتی به چهره های باتجربه، کارکشته و شناخته شده خود هم پشت پا زدند. اصولا مشکل اصولگرایان این است که دست به پیاده کردنشان بسیار خوب است یعنی قطاری که یک عده سوارش می‌شوند، هر جایی که دیدند ناهماهنگی دارند با بعضی از مسافرین بلافاصله آنها را از قطار پیاده می کنند. برخورد حذفی اصولگرایان قوی است و بسیار هم علاقه مندند، شانس خود را با چهره های جدید امتحان کنند در حالی که این کار، نتیجه‌ای در بر ندارد. من فکر می کنم مجلس یازدهم، مجلس بسیار خوبی نخواهد بود. باز هم امیدوار هستم که اشتباه کنم و واقعا بیایند و کاری برای کشور انجام دهند و هیچ گاه برای کشور آرزو نمی‌کنیم که پیش بینی‌های منفی درست باشد ولی به هر حال علم و اطلاعات قبلی، چنین چیزی را می گوید.